Op kamp in Zutendaal, dag 5
Moet er nog soep zijn?
Vandaag is het dag vijf, dus bijna dag zes. We hebben ook zes kookouders en het is vandaar dat deze blog in het teken staat van de kookouders.
Even vooraf een korte samenvatting van vandaag: het was heel erg leuk en we hebben goed gespeeld. De piepjongknapen missen hun mama en papa wel een beetje. De jongknapen hebben het hier te hard naar hun zin om de mama en papa te missen. De knapen missen hun mama en papa het meeste en hebben al wat traantjes gelaten. De jonghernieuwers hebben aardappelen geschild, of toch geprobeerd. Morgen eten we alleszins vierkante aardappelen, lekker.
Wie zijn de kookouders?
Bij deze eerst een korte voorstelling van de kookouders:
Gijs: ik ben geen kookouder. Ik ben dus nul jaar kookouder. Ik ben ook de broer van flexleider Thomas.
Kobe: ik ben *empty* aantal jaar kookouder en ik ben de broer van Jeur.
Rik: hallo, ik ben er ook bij.
Immig: ik ben vier jaar kookouder en vind het heel erg leuk, vooral ’s ochtends. Ik ben ook de mama van Nand en Klaas, en ik ben de zus van Hans.
Inne: Immig haalt me de woorden uit de mond. Ik ben ook de mama van Daan en Flor.
Anita: ik ben voor het derde jaar kookmoeke, de hoofdleider onder de kookouders zelf. En ik doe dat zeer, zeer graag. Uit sympathie! Ik ben de schoonzus van Rudi.
Lydia: ik ben de zus van Anita. Dit is mijn derde jaar als kookouder, ook uit sympathie! Ik ben de vrouw van Rudi. Puzzels oplossen is mijn hobby, echt puzzelen, grote puzzels en puzzels.
Rudi: derde jaar, man van Lydia. Schoonbroer van Anita. Mountainbiker. De onderste in de hiërarchie. Loopjongen.
Cindy is de zesde kookouder, maar ze is even weg. Ze komt morgen gelukkig terug. Hopelijk zien we haar verschijnen in een volgende blog.
Een dag als kookouder
Je vraagt je nu vast wel af wat de gemiddelde kookouder doet doorheen de dag. Zo gezegd, zo gedaan, aan het lezen maar! Je kan de volgende dagbeleving lezen in de zomerse stem van de kookouders (mogelijks zijn sommige woorden wat verdraaid, n.v.d.r.).
Een dag koken op kamp begint eigenlijk al een dag eerder. We maken dan een lijst van wat we gaan koken en houden hier vurige debatten over tot in de late uurtjes.
Het rustigste moment van de dag is tussen twaalf en zes uur ’s nachts. Dan is de leiding gaan slapen en zijn de piepers nog niet wakker.
We staan dan op rond zeven uur, met een half uur marge. We maken een praatje met de leiders en dan drinken we de eerste koffie van de dag. De kinders willen natuurlijk goed eten dus we beginnen vervolgens aan het ontbijt. We zetten het brood en het sinaasappelsap op tafel en leggen we wat kaas klaar. Daarna zetten we nog heel veel koffie. Vooral die Kobe drinkt knoeiveel koffie. Als iedereen ontbeten heeft beginnen we aan de voorbereiding van het middageten. De patatten zijn gelukkig de dag ervoor al geschild door de oudste leden. Ze doen dat heel graag.
De kookouders vinden het gesprek eigenlijk maar saai en kijken eens naar de coole Lidl-schoenen van Gijs.
Voor het middageten moeten we groentjes kuisen en vlees bakken, zeker genoeg voor al die vegetariërs. Dan iets later komt normaliter de eerste commentaar binnen. ’Het ruikt lekker’, of ’Wanneer is het eten klaar?’ of ’Wat eten we?’
Dan is het even rust, net zoals bij de leden. Na het opruimen. Dan moeten we weer op voor het vieruurtje om half vijf.
De interviewers rollen eens met hun ogen en zuchten, nog maar voor de tiende keer op vier minuten en zeventien seconden.
Als het vieruurtje van half vijf achter de kiezen zit gaan we beginnen aan het avondeten. En dan is de dag voorbij. Ah nee, toch niet. We zijn namelijk ook de sanitaire engineers en daarom poetsen we soms de sanitaire blok. En dan beginnen we eindelijk aan de wijn om al dat gezaag van leider Kobe weg te drinken.
Na die subtiele aanval wil Kobe het graag hebben over een voorval van vorig jaar. De soep zou koud zijn geweest.
Wij ontkennen alles. Kobe pakt wat van onze lekkere soep en praat dan veel te veel met de andere mensen zodat de soep koud wordt. Het is dus een probleem van Kobe. Sinds de commentaar van Kobe rollen wij nog meer met de ogen. Het is voor ons nooit iets geweest om van wakker te liggen. We waren het zelfs al terug vergeten. Maar Kobe, wij vergeven jou.
Wat wij eten? Als er nog eten over is kunnen wij ook eten en als er niks over is eten we brood. Wat een topleven! Onlangs mochten we nog drie keer in een dag brood eten, die choco kunnen we niet laten staan.
De kookouders doen veel
Het is zo dat de muggen hier kei vervelend zijn, dus naast het koken zijn we het merendeel van de dag dus bezig met krabben. Verder moet er nog gewinkeld worden. Wel is het zo dat als er tijd over is dat we ook aan hobby’s kunnen doen. Er is dan ook een efficiënte taakverdeling.
Zo zie je maar, kookouders zijn is toch fijn. Zo fijn dat onze kookouders volgend jaar gelukkig weer paraat zullen staan.
Hieronder dan nog enkele spontane plaatjes van vandaag.
Reacties
Een reactie posten